Στην Γη επικρατούσε σιωπή για 4 δισεκατομμύρια χρόνια!

Ο φυσικός κόσμος είναι, με τον δικό του τρόπο, θορυβώδης. Από τα μικροσκοπικά έντομα, μέχρι τα βροντόφωνα πουλιά, αλλά και τα μεγαλόσωμα θηλαστικά, οι ήχοι επικοινωνίας των ζώων κατακλύζουν τα δάση. Και των θαλάσσιων ειδών, αντιστοίχως, τους ωκεανούς. Χωρίς να έχουμε αποκρυπτογραφήσει απόλυτα τους κώδικες επικοινωνίας, θεωρούμε πως με διαφορετικούς και συχνά περίπλοκους ήχους τα ζώα προειδοποιούν το ένα το άλλο για κίνδυνο, ή υπερασπίζονται την επικράτειά τους ή προσπαθούν να εντυπωσιάσουν έναν σύντροφο.  

Αυτή η "φλυαρία", όμως, φαίνεται να είναι μια πολύ πρόσφατη εξέλιξη για την ιστορία του πλανήτη μας. Όπως υπολογίζει

Η πείνα ως πολεμικό όπλο

Με μια μόλις γρήγορη ματιά στην ιστορία μπορούμε να παρατηρήσουμε πως ο έλεγχος των τροφίμων υπήρξε πάντα μια καίρια παράμετρος σε πολεμικές συγκρούσεις. Η διάσημη παρατήρηση του Ναπολέοντα πως "Ένας στρατός μάχεται με το στομάχι του" σκιαγραφεί εύστοχα τον τρόπο που η σίτιση εν μέσω ενός πολέμου μετατρέπεται σε οπλισμό εξίσου ισχυρό με καλάσνικοφ, βόμβες και εκρηκτικά, για έναν πολύ απλό λόγο: οι άνθρωποι πεινάνε..

Ο τρόπος που ο πόλεμος σχετίζεται με την

Και τι θα πει ο κόσμος..

Είναι βέβαιο πως ο κόσμος θα πει. Και, για κάποιον άλλο, θα γίνουμε εμείς ο κόσμος. Και όλοι θα ενδιαφερόμαστε για το τι είπε ο φίλος μας, η γειτόνισσα, ο συνάδελφος, ακόμα και ο περαστικός στον δρόμο. Και μέχρι ενός σημείου είναι φυσιολογικό. Πρόκειται για μια αυθόρμητη παρόρμηση, ωστόσο εύκολα θα συμφωνήσουμε πως δεν μπορούμε να ορίζουμε την ζωή μας με βάση τις ετυμηγορίες των άλλων. Ενώ, παράλληλα οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας όταν οι απόψεις τους εξυπηρετούν δόλιους σκοπούς. 

Αρχικά, έχει ενδιαφέρον να καταλάβουμε πως η επιθυμία να γινόμαστε αποδεκτοί είναι ένα αρχέγονο ένστικτο κάθε ανθρώπου. Μέχρι πρόσφατα

Τι σχέση έχει ο Σείριος με τις καυτές "σκυλίσιες μέρες" του καλοκαιριού;

Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι στο νυχτερινό ουρανό. Η υψηλή του φωτεινότητα και η σχετικά κοντινή απόσταση με την Γη (8,6 έτη φωτός) τον κάνει εύκολα ορατό και με γυμνό μάτι. Πρόκειται για ένα αστέρι με διπλάσια μάζα από τον δικό μας Ήλιο. Αν με κάποιο τρόπο τους τοποθετούσαμε δίπλα δίπλα, ο Σείριος θα έλαμπε 20 φορές περισσότερο.

Καθότι τόσο φωτεινός, ο Σείριος είχε παρατηρηθεί από διάφορους αρχαίους πολιτισμούς και υπήρχε σε αστρονομικά αρχεία των Ελλήνων, των Πολυνήσιων και άλλων. Οι Αιγύπτιοι τον αποκαλούσαν «Άστρο του Νείλου», επειδή ξεκινούσε πάντα να εμφανίζεται στον ουρανό λίγο πριν ανέβει η στάθμη του ποταμού και έτσι πίστευαν πως προανήγγειλε τον ερχομό των πλημμυρών που θα έτρεφαν τα εδάφη τους. Οι Έλληνες τον ονόμαζαν «Αστέρι του Σκύλου», καθώς δεσπόζει στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός (Canis Major). Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Μέγας Κύων ήταν το κυνηγόσκυλο του Ωρίωνα που τον ακολουθούσε στις μάχες. Το όνομα Σείριος σημαίνει καυτός, και αυτό διότι φαίνεται να υπήρχε μία σχέση της εμφάνισης του με τον καλοκαιρινό καύσωνα, τα κυνικά καύματα όπως αποκαλούνταν, δηλαδή τις σκυλίσιες μέρες.