Νυμφόπετρες: To πάρκο των μυθικών βράχων

Ταξιδεύοντας στην επαρχιακή οδό Λαγκαδά - Μικρής Βόλβης, δίπλα στην πόλη της Θεσσαλονίκης και ανάμεσα στις λίμνες Κορώνεια και Βόλβη εκτείνεται μια μεγάλη πεδιάδα. Διασχίζοντάς την, όμως, εμφανίζονται επιβλητικοί, σχεδόν απόκοσμοι βράχοι, που μοιάζουν να ανήκουν σε άλλο τοπίο. Πρόκειται για το πάρκο της Νυμφόπετρας, ένα εντυπωσιακό μνημείο της φύσης, με ενδιαφέρουσα επιστημονική και μυθολογική ιστορία. 

Μέσα σε μια οριοθετημένη έκταση υψώνεται πλήθος ασβεστολιθικών βράχων, που συγκροτούν έναν ιδιόμορφο γεωλογικό σχηματισμό. Σύμφωνα με την επιστημονική ανάλυση οι λίθοι είναι από τραβερτίνη, ένα ιζηματογενές πέτρωμα υψηλής ανθεκτικότητας -συχνά χρησιμοποιούμενο στην κατασκευή αρχαίων μνημείων. Η παρουσία αυτού του υλικού, μπορεί ενδεχομένως να μας δώσει πληροφορίες για την γεωλογική εξέλιξη της περιοχής. Οι διαδικασίες σχηματισμού των ιζηματογενών πετρωμάτων, για παράδειγμα, υποδεικνύοντας την επαφή με το νερό και τον αέρα, οδηγούν σε κάποια συμπεράσματα. Σχετικά πετρώματα εντοπίζονται και σε σημεία των δύο κοντινών λιμνών (Κορώνειας και Βόλβης), δείχνοντας πως παλαιότερα την περιοχή κάλυπτε μια ενιαία μεγάλου μεγέθους λίμνη, η οποία είχε και μεγαλύτερο βάθος. Επιπλέον, η κάθετη ανάπτυξη της τραβερτίνης -τουλάχιστον έως 4 μέτρα, όσο είναι σήμερα κάποιες από τις Νυμφόπετρες-, φανερώνει πως η περιοχή υπήρξε σίγουρα έντονα γεωλογικά ενεργή, με παρουσία θερμοπιδάκων που συγκέντρωναν διαλυμένα πετρώματα. 

Φυσικά, η λαογραφική παράδοση, έδωσε τις δικές της ερμηνείες για την παρουσία των αλλόκοτων, λίθινων σχηματισμών. Στην είσοδο του πάρκου, αναφέρονται οι δύο διασημότερες: 

"Οι Νυμφόπετρες ήταν μια ομάδα από κυνηγούς, οι οποίοι, ενώ αναζητούσαν θηράματα, συνάντησαν τυχαία μια παρέα από νύμφες του δάσους που λούζονταν στα κρυστάλλινα νερά μιας πηγής. Ο μύθος αναφέρει ότι η θεά Άρτεμις που τους αντιλήφθηκε εξοργίστηκε με την ασέβειά τους, ώστες τους πέτρωσε στο σημείο που στέκονταν.

Άλλος μύθος αναφέρει ότι οι βράχοι προήλθαν από μια γαμήλια πομπή συνοδείας των μελλονύμφων προς την εκκλησία. Η νύφη, γεμάτη πλεονεξία, πήρε όλα τα πράγματα από το σπίτι της μάνας της και το απογύμνωσε εντελώς. Στο δρόμο θυμήθηκε ότι ξέχασε το αδράχτι με το σφοντύλι και έστειλε ανθ΄ρωπους να τα πάρουν. Η οργή της μάνας μετατράπηκε σε κατάρα και η νύφη με τη συνοδεία της έγιναν πέτρες".