Το ταξίδι του Οδυσσέα: Από ποια μέρη πέρασε μέχρι να φτάσει στην Ιθάκη;

Η Οδύσσεια του Ομήρου αφηγείται το ταξίδι του πολυμήχανου Οδυσσέα από την Τροία, μετά τη νίκη του στον Τρωικό Πόλεμο, μέχρι την πατρίδα του, την Ιθάκη. Για την διαδρομή αυτή θα αρκούσαν λίγες εβδομάδες, όμως τελικά διήρκησε περισσότερα από 10 χρόνια, καθώς ο ήρωας ήρθε αντιμέτωπος με την οργή του θεού Ποσειδώνα. Η συναρπαστική πλοκή της Οδύσσειας την έκανε συνώνυμο του περιπετειώδους και επικίνδυνου ταξιδιού.

Από την αρχαιότητα έως και σήμερα πολλοί είναι οι μελετητές που επιχείρησαν να χαρτογραφήσουν τα χνάρια του Οδυσσέα. Ο Όμηρος περιγράφει

Γιατί ο χρυσός είναι τόσο πολύτιμος;

Το πολύτιμο, κιτρινωπό, λαμπερό μέταλλο συνοδεύει τον άνθρωπο σε όλη την ιστορία του. Το όνομα του χρυσού αποτελεί συνώνυμο του ίδιου του πλούτου. Πώς κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα στα υπόλοιπα χημικά στοιχεία; Και πώς έγινε κεντρικός παράγοντας της παγκόσμιας οικονομίας;

Ο χρυσός τράβηξε την προσοχή του ανθρώπου πριν 5000 χρόνια. Η παρουσία του σε αρχαίους ιερούς χώρους υποδεικνύει μια στενή σχέση με την θρησκεία, ενώ υπολογίζεται πως γύρω στο 700 π.Χ., με την δημιουργία των πρώτων χρυσών νομισμάτων, εισέβαλε δραστικά στην οικονομία. Έκτοτε αποτελεί –ίσως- το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο.

Μπορούν οι άνθρωποι να κατοικήσουν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας;

Η εκδοχή μιας υποβρύχιας πόλης δεν είναι τόσο απίθανη όσο μας ακούγεται. Ορισμένοι επιστήμονες μάλιστα, πιστεύουν πως, δεδομένης της αύξησης της στάθμης της θάλασσας αλλά και του ανθρώπινου πληθυσμού, κάποια στιγμή η διαβίωση μας μέσα στο νερό θα είναι απαραίτητη, για να συνεχίσουμε να ζούμε στη Γη. Αν οι άνθρωποι εξετάζουμε σοβαρά το ενδεχόμενο να μετοικήσουμε στον Άρη, γιατί όχι και στους ωκεανούς του πλανήτη μας;

Φυσικά, η υποβρύχια ζωή θα είχε πολλές προκλήσεις. Οι χαμηλές θερμοκρασίες, η τεράστια πίεση, η έλλειψη οξυγόνου, τροφίμων, πόσιμου νερού, ηλεκτρικής ενέργειας. Γίνεται να τα υπερνικήσουμε όλα αυτά; Έχει γίνει!

Ο πόλεμος των χιμπατζήδων

Είμαστε οι άνθρωποι το μόνο είδος που εμπλέκεται σε πολέμους; 

Διαχρονικά η εντύπωση μας ήταν πως ναι. Ωστόσο, οι χιμπατζήδες αμφισβήτησαν την αποκλειστικότητά μας στον πόλεμο. Μεγάλη μερίδα επιστημόνων υποστηρίζουν ότι οι χιμπατζήδες βρίσκονται σε παρόμοιο εξελικτικό στάδιο, με τους ανθρώπους της λίθινης εποχής, με καίρια διαφοροποίηση την έλλειψη ικανότητας να χειρίζονται την φωτιά. 

Τη δεκαετία του 1970, η Jane Goodall, πρωτοπόρος της προστασίας των πρωτευόντων, πέρασε χρόνια ενσωματωμένη σε μια κοινότητα χιμπατζήδων στο Εθνικό Πάρκο Gombe, στην Τανζανία. Εκεί το 1971 εξελίχθηκε μια ενδιαφέρουσα αντιπαλότητα.

Γιατί το κοινό λατρεύει τις ιστορίες μυστηρίου;

Ντετέκτιβς που εστιάζουν σε λεπτομέρειες, αστυνομικοί παθιασμένοι να διαλευκάνουν υποθέσεις, περίπλοκες σκηνές εγκλήματος και ιδιοφυείς δολοφόνοι. Το κοινό λατρεύει τις ιστορίες τους! Οι ιστορίες μυστηρίου και τα θρίλερ είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές είδος βιβλίων/σειρών/ταινιών, μετά τις ρομαντικές. Η ροή τους είναι σε μεγάλο βαθμό, προδιαγεγραμμένη. Ένα αινιγματικό έγκλημα (ή μια σειρά από τέτοια) διαπράττεται και ο πρωταγωνιστής της επίλυσης καταφέρνει συγκεντρώνοντας στοιχεία να εντοπίσει τον ένοχο, ο οποίος κατά κανόνα δεν είναι ο προφανής. Αφού, λοιπόν, ξέρουμε τι θα γίνει, γιατί συνεχίζουμε να τις παρακολουθούμε με αμείωτο ενδιαφέρον;

Μια πρώτη εξήγηση είναι, σίγουρα, πως οι ιστορίες μυστηρίου

Στην αρχαία Χαβάη το σερφ ήταν ιερό!

Η ιστορία του σερφ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το αρχιπέλαγος της Χαβάης. Το "γλίστρημα στα κύματα", ή he'e nalu όπως αποκαλούταν, είχε κεντρικό ρόλο στις κοινωνίες των ιθαγενών. Δεν ξέρουμε ακριβώς πότε εφευρέθηκε, αλλά γνωρίζουμε σίγουρα πως το εξασκούσαν στην Πολυνησία εκατοντάδες χρόνια πριν έρθουν σε επαφή με τους Ευρωπαίους τον 18ο αιώνα. 

Για τους κατοίκους της Χαβάης το να σερφάρει κανείς δεν ήταν μόνο μια δραστηριότητα αναψυχής, αλλά είχε κοινωνική, πνευματική και θρησκευτική σημασία. Ήταν μια πολιτιστική παράδοση που αφορούσε

Στήριξέ μας για να συνεχίσουμε μαζί να μαθαίνουμε!

 

Donate Diaxroniko.eu Click Here

Ακολουθήστε μας στο Google News!

Η λατρεία του Διονύσου μέσα από τις «Βάκχες» του Ευριπίδη

Η αρχαία ελληνική τραγωδία αποτελεί ανεξάντλητη πηγή γνώσεων για την κοινωνία, τα ήθη, τα έθιµα, τις θρησκευτικές και πολιτικές πεποιθήσεις της εποχής. Επιπλέον, ξεχωριστή θέση στην δραματουργία κατέχει ο Διόνυσος ή Βάκχος. Καθότι θεός του θεάτρου, διοργανώνονταν προς τιμή του δραματικοί αγώνες, με πλήθος παραστάσεων αφιερωμένες σε αυτόν. Ως εκ τούτου, η τραγωδία Βάκχες του Ευριπίδη, που πραγματεύεται την θεμελίωση της διονυσιακής λατρείας κόντρα στην κοσμική εξουσία, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα. Ο Ευριπίδης μας προσφέρει πλήθος πληροφοριών για τις βακχικές γιορτές, ενώ παρουσιάζει γλαφυρά τον μυστηριακό, οργιαστικό, εκστατικό τους χαρακτήρας.

Ο Διόνυσος χάρισε

Πείραμα "Κινέζικο Δωμάτιο": Μπορεί ένας υπολογιστής να σκεφτεί;

Το πείραμα σκέψης που έγινε ευρέως γνωστό ως Κινέζικο Δωμάτιο επιχειρεί να αποδείξει πως είναι αδύνατο ένας υπολογιστής να κατανοήσει τη γλώσσα ή να σκεφτεί. Η πρώτη δημοσίευση του επιχειρήματος από τον εμπνευστή του, Αμερικανό φιλόσοφο John Searle έγινε το 1980, σε ένα άρθρο του περιοδικού The Behavioral and Brain Sciences με τίτλο «Minds, Brains and Programs». Έκτοτε έχει απασχολήσει πολυάριθμους μελετητές, καταφέρνοντας να γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές στην πρόσφατη φιλοσοφία.

Καίριο ερώτημα είναι το αν μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να φτάσει ή ακόμα και να ξεπεράσει την ανθρώπινη;

Ο Καζαντζάκης, η Ασκητική και τα χρέη του ανθρώπου

Ο Καζαντζάκης είναι η Ασκητική του. Και η Ασκητική είναι ο Καζαντζάκης. Με το βιβλίο αυτό φτάνει στην συγγραφική του ωριμότητα και παρουσιάζει την κοσμοθεωρία του ισορροπώντας μεταξύ φιλοσοφίας και ποίησης.

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ξεκινάει αποφασιστικά: "Κάθε στιγμή γεννιόμαστε (...) Κάθε στιγμή πεθαίνουμε". Οι δύο αυτές ορμές, σαν ανήφορος και κατήφορος, παλεύουν μέσα μας άναρχα. Χρέος μας είναι να

Έχουμε όλοι τις ίδιες εκφράσεις προσώπου;

Τα συναισθήματα έχουν διάφορους τρόπους έκφρασης, όπως ο τόνος της φωνής ή οι κινήσεις του σώματος. Αμεσότερος, όμως, όλων είναι οι εκφράσεις του προσώπου. Το ανθρώπινο πρόσωπο μπορεί να επικοινωνήσει, μέσω μικρών κινήσεων των μυών, διαφορετικές συναισθηματικές εμπειρίες, παράγοντας έως και 7.000 διαφορετικές εκφράσεις. Ενδιαφέρον ερώτημα που προκύπτει είναι αν οι εκφράσεις αυτές είναι βιολογικά καθορισμένες, αλλά και καθολικές στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύονται. Γεννιόμαστε, δηλαδή, γνωρίζοντας πώς να αποτυπώσουμε συναισθήματα στο πρόσωπό μας και να "διαβάσουμε" τα συναισθήματα των άλλων;

Ήταν ο Μεσαίωνας "σκοτεινή εποχή";

Στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, το να παρομοιάσουμε μια κατάσταση με τον "Μεσαίωνα" προσδίδει έναν σκοτεινό, οπισθοδρομικό χαρακτήρα παραπέμποντας σε πόλεμο, καταστροφή και θάνατο. Γιατί όμως ο Μεσαίωνας έγινε συνώνυμο του σκοταδισμού;

Καταρχάς, ο Μεσαίωνας αποτελεί μία από τις τρεις περιόδους της Ιστορίας. Συγκεκριμένα, η Δυτική Ιστορία διαιρείται σε Αρχαία, Μεσαιωνική και Νεότερη. Χωρίς να μπορούν να οριστούν με απόλυτη σαφήνεια τα χρονικά όρια, για τους περισσότερους ιστορικούς, Μεσαίωνας θεωρείται

Ταξιδεύοντας για την τέχνη..

"Αν σου αρέσει η τέχνη, μην την ψάχνεις στα βιβλία. Πάρε το δισάκι σου και γύρνα τον κόσμο για να την δεις". Η συμβουλή αυτή προέρχεται από κάποιον διδάσκοντα της ιστορίας της τέχνης. Και μιλάει για μια εναλλακτική, διαδραστική, βιωματική σχέση με την τέχνη.

Τα μεγάλα μουσεία θεωρούνται οι "καθεδρικοί ναοί" της τέχνης. Αποτελούν παραδοσιακά αξιοθέατα τουριστικών προορισμών, και βρίσκονται στις περισσότερες must-see λίστες. Ωστόσο,

Η κρυμμένη πλευρά του διαδικτύου

Το διαδίκτυο, στο σύνολό του, είναι ένας χώρος αχανής. Εκατομμύρια ιστοσελίδες, βάσεις δεδομένων και servers λειτουργούν ασταμάτητα. Μια μηχανή αναζήτησης χρειάζεται λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο για να εμφανίσει εκατομμύρια αποτελέσματα σχετικά με ό,τι ψάχνουμε. Και όμως, το εύρος του διαδικτύου εκτείνεται πολύ πέρα από εκεί. Τι είναι, λοιπόν, ο βαθύς και ο σκοτεινός ιστός;

Θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε το διαδίκτυο σε τρεις κατηγορίες, παρομοιάζοντάς το με ένα παγόβουνο. Η κορυφή θα ήταν ο ορατός ή επιφανειακός ιστός (Surface Web ή Clear Web). Πρόκειται για το κομμάτι του διαδικτύου που όλοι χρησιμοποιούμε καθημερινά για την ενημέρωση, την δικτύωση ή την διασκέδασή μας. Ο εντοπισμός ιστοτόπων στο σημείο αυτό είναι

Ποιο ζώο είναι το πιο επικίνδυνο για τον άνθρωπο;

Αν προσπαθήσουμε να φανταστούμε από ποιο ζώο κινδυνεύουμε περισσότερο, το μυαλό μας θα πάει σε καρχαρίες, τίγρεις ή φίδια. Αλλά ο πραγματικός μας "εχθρός" είναι πολύ διαφορετικός. Το ζώο που προκαλεί τους περισσότερους θανάτους ανθρώπων ετησίως είναι... το κουνούπι! Ακόμα και ο ίδιος ο άνθρωπος, είναι υπεύθυνος για μικρότερο αριθμό θανάτων.. Εκτός από το επίμονο βουητό, την φαγούρα και τους ερεθισμούς που μας εκνευρίζουν, το μικροσκοπικό αυτό έντομο έχει την ικανότητα να μεταδίδει ιούς ή άλλα παράσιτα που προκαλούν θανατηφόρες για τον άνθρωπο ασθένειες. Αποτελεί, έτσι, το νούμερο ένα πρόβλημα στην καταπολέμηση παγκόσμιων μολυσματικών ασθενειών.